Wednesday, 24 June 2009
பக்கத்து சீட் காலியாக இருந்தது. 'நல்ல டீசென்டான ஆளா வந்தா சரி. இந்த தடவை flight லேயும் டிக்கெட் கிடைக்கவில்லை. முதல் வகுப்பு ஏசி யிலும் கிடைக்கவில்லை. சரி சாதா ஸ்லீப்பர் லேயாவது கிடைதிருந்தால் பரவாயில்லை என்றால் , அதுவும் கிடைக்கவில்லை. இந்த பஸ் லே தான் கிடைத்தது. கடைசி நேரத்தில் டிக்கெட் வேண்டுமென்றால் என்ன செய்வது.
இன் பண்ணின டி-ஷர்ட் உம சூட்கேஸுமாக ஒரு இளைஞன் வந்தான். ம்ம்.. இவன் கூட பரவாயில்லை.
அவன் என்னை தாண்டி அடுத்த சீட்டுக்கு போய்விட்டான்.
அடுத்தது ஒரு நாகரீக யுவதி ஜீன்ஸ் இல் வந்தாள். ம்ம்.. இவள் கூட பரவாயில்லை.
அவளும் அடுத்த சீட்டில் போய் அமர்ந்தாள்.
அடுத்தது, அழுக்கு வேஷ்டியும், மஞ்சள் பையும் வைத்திருந்த ஒரு நடுத்தர வயதுகாரர்.
அட ஆண்டவா இந்த ஆளா.... வேண்டாமே...
என் கெட்ட நேரம் அந்த ஆள் என் பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்தார். இது போதாதென்று என்னை பார்த்து புன்னகை வேறு.
அங்க போய் சேருற வரை இத தாங்கணுமா. கடவுளே....
அந்த ஆள் மேல் படாமல் கொஞ்சம் விலகி உட்கார்ந்தேன்.
போய் சேர்ந்த உடனே குளிக்கணும்...
'உங்க டிக்கெட் காட்டுங்க'. சத்தம் கேட்டு நிமிர்ந்தேன். கண்டக்டர். பாகெட்டில் கை விட்டு டிக்கெட் எடுக்க நினைக்கும்போது தான்... 'ஷிட்.. டேபிள் லே இருந்து டிக்கெட் எடுத்து வைக்கனும்னு நினச்சேன் மறந்துட்டேனே.... ' தட்ஸ் ஆல்ரைட் ... பே பண்ணிடலாம்.
கண்டக்டர்.. நான் டிக்கெட் வீட்டுலே மறந்து விட்டுட்டேன்... எவ்வளவு பே பண்ணனும்னு சொல்லுங்க பண்ணிடறேன்...
450 ரூபாய் ங்க...
ஆங்.. என் கெட்ட நேரம்... காஷ் இல்லையே..
கண்டக்டர்.. என்கிட்டே கிரெடிட் கார்டு தான் இருக்கு.......
ஒரு நிமிடம் ஒட்டு மொத உலகமும் என் தலையில் சுற்றுவது போல இருந்தது... இப்படி பணம் இல்லாமல் இந்த மாதிரி ஒரு இடத்தில் இப்படி ஒரு நிலைமை எனக்கு வந்ததே இல்லை. ஐந்நூறு ரூபாயை நான் பெரிதாக நினைத்து கூடஇல்லைநிமிடம் வரை .
பணம் இருந்தா குடுங்க. இல்லன்னா இறங்கிடுங்க. பஸ் கிளம்பற நேரமாச்சி.
என்ன செய்வதென்று புரியவில்லை. ஒரு முக்கியமான விஷயமாக அவசரமாக போகிறேன். இந்த பஸ் இல் போனால் தான் போய் சேர சரியாக இருக்கும். அடுத்த பஸ் இல் போனால் மிகவும் லேட் ஆகி விடும்.
அந்த தி-ஷர்ட் இளைஞன் 'சீக்கிரம் முடிவு பண்ணுங்க . எங்களுக்கு லேட் ஆகுது.'
எல்லோரும் 'ஆள் பாக்க டீசென்ட் ஏ இருக்க மாதிரி இருக்கு.' என்று முனுமுனுப்பது கேட்டது.
கண்டக்டர்.. இதுலே ஐந்நூறு ரூபாய் இருக்கு.. டிக்கெட் குடுத்துட்டு மீதி குடுங்க ....சொன்னது மஞ்சள் பைகாரர்.
சார்.. அங்க போனதும் atm லே வித்ட்ராவ் பண்ணி தந்துடறேன். ரொம்ப தேங்க்ஸ்.
இதுக்கு என்னங்க தேங்க்ஸ்... மனுஷனுக்கு மனுஷன் இது கூட பண்ணலேன்னா எப்படி?
இப்போது விலகி உட்காரவில்லை நான்.
இன் பண்ணின டி-ஷர்ட் உம சூட்கேஸுமாக ஒரு இளைஞன் வந்தான். ம்ம்.. இவன் கூட பரவாயில்லை.
அவன் என்னை தாண்டி அடுத்த சீட்டுக்கு போய்விட்டான்.
அடுத்தது ஒரு நாகரீக யுவதி ஜீன்ஸ் இல் வந்தாள். ம்ம்.. இவள் கூட பரவாயில்லை.
அவளும் அடுத்த சீட்டில் போய் அமர்ந்தாள்.
அடுத்தது, அழுக்கு வேஷ்டியும், மஞ்சள் பையும் வைத்திருந்த ஒரு நடுத்தர வயதுகாரர்.
அட ஆண்டவா இந்த ஆளா.... வேண்டாமே...
என் கெட்ட நேரம் அந்த ஆள் என் பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்தார். இது போதாதென்று என்னை பார்த்து புன்னகை வேறு.
அங்க போய் சேருற வரை இத தாங்கணுமா. கடவுளே....
அந்த ஆள் மேல் படாமல் கொஞ்சம் விலகி உட்கார்ந்தேன்.
போய் சேர்ந்த உடனே குளிக்கணும்...
'உங்க டிக்கெட் காட்டுங்க'. சத்தம் கேட்டு நிமிர்ந்தேன். கண்டக்டர். பாகெட்டில் கை விட்டு டிக்கெட் எடுக்க நினைக்கும்போது தான்... 'ஷிட்.. டேபிள் லே இருந்து டிக்கெட் எடுத்து வைக்கனும்னு நினச்சேன் மறந்துட்டேனே.... ' தட்ஸ் ஆல்ரைட் ... பே பண்ணிடலாம்.
கண்டக்டர்.. நான் டிக்கெட் வீட்டுலே மறந்து விட்டுட்டேன்... எவ்வளவு பே பண்ணனும்னு சொல்லுங்க பண்ணிடறேன்...
450 ரூபாய் ங்க...
ஆங்.. என் கெட்ட நேரம்... காஷ் இல்லையே..
கண்டக்டர்.. என்கிட்டே கிரெடிட் கார்டு தான் இருக்கு.......
ஒரு நிமிடம் ஒட்டு மொத உலகமும் என் தலையில் சுற்றுவது போல இருந்தது... இப்படி பணம் இல்லாமல் இந்த மாதிரி ஒரு இடத்தில் இப்படி ஒரு நிலைமை எனக்கு வந்ததே இல்லை. ஐந்நூறு ரூபாயை நான் பெரிதாக நினைத்து கூடஇல்லைநிமிடம் வரை .
பணம் இருந்தா குடுங்க. இல்லன்னா இறங்கிடுங்க. பஸ் கிளம்பற நேரமாச்சி.
என்ன செய்வதென்று புரியவில்லை. ஒரு முக்கியமான விஷயமாக அவசரமாக போகிறேன். இந்த பஸ் இல் போனால் தான் போய் சேர சரியாக இருக்கும். அடுத்த பஸ் இல் போனால் மிகவும் லேட் ஆகி விடும்.
அந்த தி-ஷர்ட் இளைஞன் 'சீக்கிரம் முடிவு பண்ணுங்க . எங்களுக்கு லேட் ஆகுது.'
எல்லோரும் 'ஆள் பாக்க டீசென்ட் ஏ இருக்க மாதிரி இருக்கு.' என்று முனுமுனுப்பது கேட்டது.
கண்டக்டர்.. இதுலே ஐந்நூறு ரூபாய் இருக்கு.. டிக்கெட் குடுத்துட்டு மீதி குடுங்க ....சொன்னது மஞ்சள் பைகாரர்.
சார்.. அங்க போனதும் atm லே வித்ட்ராவ் பண்ணி தந்துடறேன். ரொம்ப தேங்க்ஸ்.
இதுக்கு என்னங்க தேங்க்ஸ்... மனுஷனுக்கு மனுஷன் இது கூட பண்ணலேன்னா எப்படி?
இப்போது விலகி உட்காரவில்லை நான்.
தொடர்புள்ள இடுகைகள்: கதை
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 பின்னூட்டங்கள்: